ห้าสิบสตางค์-หนึ่งบาท เมื่อประมาณสามสิบปีก่อนหน้านี้ มีค่ามากพอที่จะซื้อขนมมากินได้ ซื้อน้ำแข็งไสราดน้ำหวานกลิ่นต่าง ๆ มาดื่มได้ สิ่งที่กล่าวมามีค่าเต็มเบ็ดเสร็จพอที่จะซื้อได้ตามลำพังของมันเอง ปัจจุบันนี้หาเป็นเช่นนั้นไม่ แต่ค่าเต็มก็ยังมี แต่มีในฐานะทำหน้าที่เป็นส่วนเติมเต็มเท่านั้น ทุกสิ่งที่เราสัมผัสได้ทาง ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ล้วนแล้วแต่อาศัยกันและกันเกิดขึ้น.
1 comments:
สมัยนั้นก๋วยเตี๋ยวถ้วยละหนึ่งบาท ไปโรงเรียนมีเหรียญบาทอยู่ในกระเป๋าก็สุขใจแล้ว
แสดงความคิดเห็น